 |
| Ο Τ.Σινόπουλος |
Ο Τάκης Σινόπουλος (1917-1981) που ανήκει στην Ελληνική αντιφασιστική αντίσταση, άρχισε τη λογοτεχνική του δράση στα τέλη της δεκαετίας του 1940 κι από την περίοδο αυτή δημοσιεύει πάνω από 15 τόμους με ποιήματα. Τα τελευταία χρόνια δημοσίευσε και κριτικές μελέτες για το έργο γνωστών Ελλήνων συγγραφέων όπως τον Βάρναλη, Καζαντζάκη, Παλαμά, Σεφέρη, Σικελιανό κ.λπ.
Το έργο του Σινόπουλου, διαπνέεται από ωραία ποιητική έμπνευση, βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα και ιδιαίτερη ποιητική γλώσσα. Στα ποιήματά του συνυφαίνονται με τέχνη ο λυρισμός με τη δραματική πλευρά της πραγματικότητας, η αλήθεια και η έκκληση για αγώνα στο όνομα της λευτεριάς και των απλών ανθρώπων. Οι ισχυρές ιδέες της εποχής, η σύνδεση με την τύχη του λαού και γενικά όλης της ανθρωπότητας, είναι μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ποιητικής τέχνης του Σινόπουλου. Αυτά τα χαρακτηριστικά βρίσκει ο αναγνώστης στα ποιήματα αυτού του κύκλου, όπως είναι τα ποιήματα "Ν'αγαπάς", "Οι Μελλοθάνατοι", "Διαθήκη" καθώς και το ποίημα "Στις έξι Αυγούστου.
Στο ποίημα "Ν'αγαπάς", προβάλλει ολοφάνερα η δύναμη του λυρισμού του ποιητή, ο οποίος με υψηλό αισθητικό γούστο, εκφράζει στους στίχους του το ευγενικό αυτό αίσθημα. Να τ'αναφαίρεται μεταξύ άλλων στους στίχους αυτού του ποιήματος "Ν'αγαπάς και να'ναι η καρδιά σου, σαν μια θάλασσα γεμάτη γαλήνη, πλατεία κι απέραντη σα θάλασσα, να μιλάς και να'ναι σου το στόμα ένα λιμάνι γεμάτο πλοία που όλο ξεκινούν".
Άλλη άποψη μας παρουσιάζεται στο ποίημα "Οι Μελλοθάνατοι". Εδώ, την επιθυμία να χαρείς τη ζωή την καταβάλλει η ετοιμότητα να την θυσιάσει όταν το απαιτούν, τα ύψιστα συμφέροντα της πατρίδας. Είναι πραγματικά συγκινητικά τα λόγια του ήρωα του ποιήματος. "Μπορούσα βέβαια να σωθώ, αν έλεγα εγκλημάτησα. Αν έδινα τα ονόματα ένα - ένα των συντρόφων. Μα σαν με ρώτησαν ξανά οι κριτές μου από την έδρα τους, θυμήθηκα τις μάνες που στενάζουν, θυμήθηκα τα προδομένα μου όνειρα, θυμήθηκα τ'αδέρφια μου που λείπουν και τότε όπως σήκωσα το βλέμμα μου περήφανο, έβλεπα τους κριτάδες μου σαν τους μεγάλους ενόχους κι είπα: Δεν μετανιώνω."
Ενώ στο ποίημα "Διαθήκη" προβάλλει σε πρώτη μοίρα η ιδέα ότι η ζωή μοιάζει μ'έναν μακρύ και δύσκολο δρόμο κι ακριβώς εδώ συνίσταται η αξία της. Στους στίχους αυτού του ποιήματος, μεταξύ άλλων αναφέρεται: "παιδί μου εμείς δεν είπαμε ποτέ πως είναι τόσο εύκολο να ζεις, τόσο απλό να σ'αγαπούνε, εμείς δεν είπαμε ποτέ πως είναι τόσο ασήμαντο να ζεις. Θυμήσου."
Κάτι το ιδιαίτερο εκφράζουν οι στίχοι του ποιήματος "Τις έξι Αυγούστου", όχι όσον αφορά τις διαστάσεις, αλλά για τα διεθνιστικά αισθήματα που εκφράζει ο ποιητής για τη συμπάθεια για όλους αυτούς που υποφέρουν και γίνονται λεία των τυχοδιωκτικών φιλοδοξιών για κυριαρχία και ηγεμονία στον κόσμο. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι μετά από ένα τέτοιο γεγονός, όπως ήταν το ρίξιμο των βομβών στις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, ο ποιητής ξέρει να μετατρέψει τον πόνο σε δύναμη, όπως εκφράζεται στους στίχους του "Εγώ δεν ξέρω να θρηνώ, εγώ θα τραγουδήσω την Άνοιξη που κουβαλάει θριαμβευτής ο πόνος μας πίσω από τούτη την ερήμωση, την ώρα του χειμώνα." Με το ποίημα αυτό ο ποιητής παρουσιάζεται στο φιλότεχνο κοινό σαν πραγματικός ποιητής τα έργα του οποίου, διακρίνονται για τη θεματολογία που πραγματεύεται και το υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο, για την ικανότητα που έχουν να μπουν βαθιά στην καρδιά του αναγνώστη, χρησιμεύοντας ταυτόχρονα και σαν μήνυμα για τη συναδέλφωση όλων των λαών.
Το έργο του Σινόπουλου, διαπνέεται από ωραία ποιητική έμπνευση, βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα και ιδιαίτερη ποιητική γλώσσα. Στα ποιήματά του συνυφαίνονται με τέχνη ο λυρισμός με τη δραματική πλευρά της πραγματικότητας, η αλήθεια και η έκκληση για αγώνα στο όνομα της λευτεριάς και των απλών ανθρώπων. Οι ισχυρές ιδέες της εποχής, η σύνδεση με την τύχη του λαού και γενικά όλης της ανθρωπότητας, είναι μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ποιητικής τέχνης του Σινόπουλου. Αυτά τα χαρακτηριστικά βρίσκει ο αναγνώστης στα ποιήματα αυτού του κύκλου, όπως είναι τα ποιήματα "Ν'αγαπάς", "Οι Μελλοθάνατοι", "Διαθήκη" καθώς και το ποίημα "Στις έξι Αυγούστου.
Στο ποίημα "Ν'αγαπάς", προβάλλει ολοφάνερα η δύναμη του λυρισμού του ποιητή, ο οποίος με υψηλό αισθητικό γούστο, εκφράζει στους στίχους του το ευγενικό αυτό αίσθημα. Να τ'αναφαίρεται μεταξύ άλλων στους στίχους αυτού του ποιήματος "Ν'αγαπάς και να'ναι η καρδιά σου, σαν μια θάλασσα γεμάτη γαλήνη, πλατεία κι απέραντη σα θάλασσα, να μιλάς και να'ναι σου το στόμα ένα λιμάνι γεμάτο πλοία που όλο ξεκινούν".
Άλλη άποψη μας παρουσιάζεται στο ποίημα "Οι Μελλοθάνατοι". Εδώ, την επιθυμία να χαρείς τη ζωή την καταβάλλει η ετοιμότητα να την θυσιάσει όταν το απαιτούν, τα ύψιστα συμφέροντα της πατρίδας. Είναι πραγματικά συγκινητικά τα λόγια του ήρωα του ποιήματος. "Μπορούσα βέβαια να σωθώ, αν έλεγα εγκλημάτησα. Αν έδινα τα ονόματα ένα - ένα των συντρόφων. Μα σαν με ρώτησαν ξανά οι κριτές μου από την έδρα τους, θυμήθηκα τις μάνες που στενάζουν, θυμήθηκα τα προδομένα μου όνειρα, θυμήθηκα τ'αδέρφια μου που λείπουν και τότε όπως σήκωσα το βλέμμα μου περήφανο, έβλεπα τους κριτάδες μου σαν τους μεγάλους ενόχους κι είπα: Δεν μετανιώνω."
Ενώ στο ποίημα "Διαθήκη" προβάλλει σε πρώτη μοίρα η ιδέα ότι η ζωή μοιάζει μ'έναν μακρύ και δύσκολο δρόμο κι ακριβώς εδώ συνίσταται η αξία της. Στους στίχους αυτού του ποιήματος, μεταξύ άλλων αναφέρεται: "παιδί μου εμείς δεν είπαμε ποτέ πως είναι τόσο εύκολο να ζεις, τόσο απλό να σ'αγαπούνε, εμείς δεν είπαμε ποτέ πως είναι τόσο ασήμαντο να ζεις. Θυμήσου."
Κάτι το ιδιαίτερο εκφράζουν οι στίχοι του ποιήματος "Τις έξι Αυγούστου", όχι όσον αφορά τις διαστάσεις, αλλά για τα διεθνιστικά αισθήματα που εκφράζει ο ποιητής για τη συμπάθεια για όλους αυτούς που υποφέρουν και γίνονται λεία των τυχοδιωκτικών φιλοδοξιών για κυριαρχία και ηγεμονία στον κόσμο. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι μετά από ένα τέτοιο γεγονός, όπως ήταν το ρίξιμο των βομβών στις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, ο ποιητής ξέρει να μετατρέψει τον πόνο σε δύναμη, όπως εκφράζεται στους στίχους του "Εγώ δεν ξέρω να θρηνώ, εγώ θα τραγουδήσω την Άνοιξη που κουβαλάει θριαμβευτής ο πόνος μας πίσω από τούτη την ερήμωση, την ώρα του χειμώνα." Με το ποίημα αυτό ο ποιητής παρουσιάζεται στο φιλότεχνο κοινό σαν πραγματικός ποιητής τα έργα του οποίου, διακρίνονται για τη θεματολογία που πραγματεύεται και το υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο, για την ικανότητα που έχουν να μπουν βαθιά στην καρδιά του αναγνώστη, χρησιμεύοντας ταυτόχρονα και σαν μήνυμα για τη συναδέλφωση όλων των λαών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου